- klatka schodowa
- klatka schodowa {{/stl_13}}{{stl_7}}'część budynku, w której mieszczą się schody': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zewnętrzna i wewnętrzna klatka schodowa. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
klatka schodowa
Look at other dictionaries:
klatka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. klatkatce; lm D. klatkatek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pomieszczenie, którego ściany zbudowane są z metalowych, drewnianych itp., umocowanych równolegle prętów lub krat,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
klatka — ż III, CMs. klatkatce; lm D. klatkatek 1. «pomieszczenie o ścianach z prętów metalowych lub drewnianych, przystosowane do hodowli lub przewozu ptaków czy zwierząt» Klatka drewniana, druciana, żelazna. Klatka na ptaki, na dzikie zwierzęta. Wpuścić … Słownik języka polskiego
КЛЕТКА ЛЕСТНИЧНАЯ — внутреннее пространство по всей высоте здания или сооружения для размещения лестницы (Болгарский язык; Български) стълбище (Чешский язык; Čeština) uzavřený schodišťový prostor (Немецкий язык; Deutsch) Treppenhaus (Венгерский язык; Magyar)… … Строительный словарь
b — 1. «druga litera alfabetu łacińskiego (i polskiego) oznaczająca spółgłoskę b» Małe b, duże B. 2. «spółgłoska dwuwargowa zwarta, twarda, dźwięczna» 3. «litera oznaczająca w numeracji porządkowej: drugi; w numeracji liczbowej używana dla… … Słownik języka polskiego
korytarzowiec — m II, D. korytarzowiecwca; lm M. korytarzowiecwce, D. korytarzowiecwców bud. «budynek mieszkalny lub biurowy, w którym wejścia do pomieszczeń prowadzą z biegnących wewnątrz wzdłuż budynku korytarzy, łączących się z klatką schodową» … Słownik języka polskiego
przeszklić — dk VIa, przeszklićszklę, przeszklićszklisz, przeszklićszklij, przeszklićszklił, przeszklićlony zwykle w imiesł. biernym, środ. «wyposażyć jakiś budynek, pojazd, mebel lub ich elementy konstrukcyjne w dużą ilość szkła, powierzchni szklanych;… … Słownik języka polskiego
schodowy — przym. od schody ∆ Klatka schodowa «wydzielona część budynku, w której znajdują się schody» … Słownik języka polskiego
zabrudzić — dk VIa, zabrudzićdzę, zabrudzićdzisz, zabrudzićbrudź, zabrudzićdził, zabrudzićdzony rzad. zabrudzać ndk I, zabrudzićam, zabrudzićasz, zabrudzićają, zabrudzićaj, zabrudzićał, zabrudzićany «uczynić brudnym, zanieczyścić, pobrudzić, powalać;… … Słownik języka polskiego
schodowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}}ZOB. klatka schodowa {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
